Posts in category: Blog

Vandaag stelde Fransisca Blaauw een keer niet zelf de vragen, maar werd zij zelf geïnterviewd. 

Over Fransisca

Fransisca is geboren en getogen in Leeuwarden en woont sinds een paar jaar in Ede. Fransisca houdt van schrijven, buitensporten en bordspellen. Toen het tijd was om echt te gaan studeren na het voortgezet onderwijs, besloot ze om voor leraar basisonderwijs te gaan studeren. Ze wilde altijd al graag juf worden en anderen zeiden ook tegen haar dat ze goed met kinderen was. Toch begon er na drie jaar studie iets in haar te knagen: paste deze studie wel echt bij haar? Uiteindelijk gooide ze het roer om en ging ze op zoek naar een andere studie.

Nadat Fransisca een aantal open dagen had bijgewoond op verschillende scholen in het land, twijfelde ze nog tussen twee studierichtingen: Journalistiek of Social Work. Maar na een meeloop dag met een journalist, ging haar voorkeur toch uit naar Social Work, omdat deze opleiding breder was en ze meer kans maakte op een baan. Zo maakte ze haar keuze om op de Christelijke Hogeschool Ede haar studie te gaan doen. Ze verhuisde naar Ede en ging hier op zichzelf wonen.

Eerste maatjesproject

In het eerste jaar van haar studie moest ze vanuit school een maatjesproject doen. Dit deed ze bij Stichting Dien je Stad, waar ze een meisje van 8 jaar oud huiswerkbegeleiding ging geven en dan voornamelijk begrijpend lezen en rekenen. Het meisje is geboren in Somalië en heeft twee broertjes en een zusje die allemaal in Nederland zijn geboren. Fransisca koos bewust om voor dit meisje maatje te zijn. Dit gaf haar de kans om haar leefwereld van binnenuit te beleven. Haar maatje kwam namelijk uit een ander land, was islamitisch en woonde in een flat. In het begin was haar maatje nog wat verlegen, maar toen ze elkaar wat beter leerde kennen, kwam ze al gauw losser.

Maatje van het hele gezin

Momenteel is Fransisca nog steeds maatje van haar, maar is het nu meer een vriendschap geworden met de hele familie. Ze spreken wekelijks af en de ene keer heeft één van de broertjes hulp nodig bij zijn huiswerk en de andere keer komt de moeder naar Fransisca met een ontvangen brief die ze niet begrijpt. Fransisca biedt dus momenteel bredere hulp dan enkel huiswerkbegeleiding. Een voorbeeld hiervan is toen Fransisca bij het gezin was en de moeder in gesprek met iemand via Facebook Messenger. Al snel gaf de moeder de telefoon aan Fransisca. Het was iemand waarmee de moeder een afspraak had gemaakt om om 19.00 uur een kast op te halen in Arnhem. Maar het was al 18.55 uur en de kinderen moesten nog naar de buurvrouw gebracht worden. De mensen gaven aan dat het echt niet later kon dan 19.30 uur want ze moesten ook nog weg. Fransisca legde uit aan de moeder dat ze moest laten weten dat ze wat later waren dan 19.00 uur, zodat de ander daar rekening mee kon houden. Ook liet ze haar weten dat je in Nederland niet zomaar een half uur later kunt komen dan afgesproken.

“Jaren later ben ik nog steeds maatje, maar nu van het gehele gezin.”

Ontspanning

Voor de afwisseling besloot Fransisca een keer een taart te bakken met haar maatje. Samen gingen ze naar de winkel om de boodschappen te doen, die Fransisca haar maatje zelf liet doen. Wanneer ze niet wist waar iets stond, liet Fransisca het haar maatje vragen aan een medewerker van de winkel. Zo werd haar maatje uitgedaagd om iets te doen wat ze nog niet eerder had gedaan en werd er ook nog gewerkt aan het begrijpend lezen. Want als haar maatje een regel oversloeg, of in plaats van 1 eetlepel suiker, 1 eetlepel zout in het deeg verwerkte, was het resultaat uiteraard niet zoals gewenst. En door deze ‘opdracht begrijpend lezen’ kon Fransisca het meisje ook laten zien dat begrijpend lezen nuttig was, voor als ze straks op eigen benen moet staan. Tijd voor ontspanning is ook belangrijk, bijvoorbeeld toen Fransisca op een stralende zomerdag samen met haar maatje en haar broertjes en zusje op het balkon een watergevecht hield.

Een tweede maatje

In het derde schooljaar van Fransisca ging ze een jaar stage lopen. Ook dit deed Fransisca bij Stichting Dien je Stad. Tijdens deze stage ging Fransisca samen met haar collega Marieke op bezoek bij een vrouw van 50, die zich ingeschreven had voor een maatjesproject. Deze vrouw was alleen en wilde graag sociale contacten aangaan. Ze was op zoek naar iemand om leuke activiteiten mee te ondernemen. Het doel van dit gesprek was om de vrouw beter te leren kennen om zo een geschikt maatje te kunnen vinden voor haar. Dit klikte gelijk erg goed. Na een tijdje waren er alleen nog geen aanmeldingen van mensen die haar maatje wilde worden, dus besloot Fransisca om zelf haar maatje te worden.

Zo gezegd, zo gedaan. Binnen enkele dagen stond Fransisca voor de tweede keer bij deze vrouw op de stoep, maar dit keer om gezellig, ontspannen koffie te drinken en te praten over van alles en nog wat. De vrouw weet sinds drie jaar dat ze autisme heeft en heeft er veel aan om met Fransisca activiteiten te ondernemen. Omdat de vrouw het daarom lastig vindt om alleen nieuwe dingen te proberen gaat ze vaak naar plaatsen waar ze al eerder geweest is. Maar wanneer Fransisca mee is, durft ze nieuwe dingen uit te proberen zoals in plaats van een cappuccino een keer iets anders bestellen.

“Maar als ik mee ga, dan durft ze iets nieuws!”

Uitdaging

Fransisca stimuleert de vrouw ook om haar grenzen te verleggen en haarzelf uit de dagen. Bijvoorbeeld wanneer de vrouw vraagt: “Wat zullen we volgende week gaan doen?”, reageert Fransisca daarop met een aantal voorstellen waarvan ze weet dat ze die nog niet eerder heeft gedaan. Fransisca geeft aan dat ze ook leert van haar maatje. Omdat de vrouw autisme heeft, leert ze hoe de denkwereld van deze vrouw in elkaar zit.

Maatjesprojecten zijn voor iedereen

Fransisca heeft nu dus twee maatjes en ze geeft aan dat het erg leuk is: “Er is voor iedereen wel een maatje waar je energie van krijgt”. Het jonge meisje uit de flat op 9 hoog, waarbij ze zag dat ze als gezin het geluk veelal uit de kleine dingen haalde. De oudere vrouw met veel levenservaring die ze na korte tijd als een goede vriendin is gaan zien. Een maatjesproject zou ze iedereen aanbevelen. Je hoeft je niet druk te maken of er wel een maatje is die bij je past, want, geeft Fransisca aan: “Als je weet wat bij je zou passen kan er binnen Stichting Netwerk Dien je Stad meegekeken worden of er iemand is die bij jou past.”.

Interview afgenomen en geschreven door Sander Horst, 11 mei 2022

“Ik word niet meteen veroordeeld door de dingen die ik zeg. Mijn maatje Julia accepteert met echt.”

Het is geen straf om vandaag op pad te gaan voor een interview. Bij het verlaten van het kantoorpand loop ik een warme zon tegemoet. Per mail heb ik contact gehad met Dinie (53 jaar). Vanwege vergeetachtigheid als gevolg van een hersenontsteking mailt ze liever met me, dan kan ze onze afspraken terugvinden.

Een collega heeft kennisgemaakt met Dinie omdat zij een maatje zocht, maar ik nog niet. Ik was benieuwd wie de persoon achter deze mails was. Inmiddels heeft Dinie een maatje (Julia) bij Netwerk Dien je Stad, die zij elke week spreekt. Hoe ziet dit maatjescontact er nou eigenlijk uit, en wat brengt het Dinie?

Vledder en Figaro
Voordat ik op deze vragen in ga, laat Dinie me kennismaken met haar twee katten: Vledder en Figaro. Beide katten hebben een heel eigen karakter, waar Dinie me hele verhalen over weet te vertellen.

Dat Vledder en Figaro veel betekenen voor mevrouw, blijkt ook als ze vertelt dat het bij de kennismaking met haar maatje Julia het belangrijkst was dat de katten Julia accepteren. Vanaf dag één hadden zowel mevrouw als de katten al een hele goede klik met Julia.

Niet naar de winkel
Ondanks dat Dinie in elke regio van Nederland gewoond heeft, zit ze nu voornamelijk aan huis gekluisterd. Een jaar geleden meldde ze zich bij ons, omdat ze het mist om eropuit te gaan. Dit is iets wat ze door geheugenverlies niet in haar eentje durft, ze is bang om te verdwalen en de weg kwijt te raken. “De laatste keer dat ik in Ede centrum was, is bijvoorbeeld twaalf jaar geleden.”

“Vrijdag ga ik er samen met mijn maatje Julia heen, wat ik best spannend vind omdat ik het niet meer ken,” vertelt Dinie. Het winkelcentrum om de hoek is soms ook al te ver. “Ik ben bang dat ik verdwaal, dan raak ik in paniek omdat ik de weg niet weet,” legt ze uit. Hoe Dinie dan de boodschappen doet? Die laat ze bezorgen.

Rust en orde in mijn hoofd.
Zoals beloofd zou ik nog terugkomen op de vragen over het maatjescontact. Dinie vertelt dat ze veel kletst met Julia en ze soms een rondje om de flat wandelen. “Het leukste van het maatjescontact vind ik dat ik écht mijn verhaal kwijt kan. Ik word niet meteen veroordeeld door de dingen die ik zeg. Mijn maatje Julia accepteert me echt.”

Dat mevrouw haar verhaal kwijt kan, vindt ze fijn. Hierdoor slaapt ze beter. “Het geeft rust en orde in mijn hoofd.”
Julia is een bezige bij volgens Dinie, daarom heeft ze aangeboden dat ze mee kan eten. “Dat scheelt haar weer. Ik moet er wel weer inkomen want ik heb lang niet gekookt. Samen koken gaan we ook nog eens doen, want de klik tussen ons is zo leuk!”

Klein netwerk
Dinie heeft een hechte band met haar beide buren. Haar ene buurvrouw ziet Dinie dagelijks; daar kletst ze mee op het balkon. De andere buurvrouw woont samen met haar zoon, die tijdens ons gesprek de geleende ladder komt terugbrengen. “Ik zal binnenkort eens kijken wat ze geknutseld heeft.” Buiten deze twee buren heeft Dinie weinig contacten. “Met mijn broertje heb ik geen contact meer. Dat zou ik wel willen, maar waar begin ik zo’n zoektocht? Niemand in de familie heeft meer contact met hem. Mijn zussen wonen ver weg, die zie ik ook niet meer.” Op de vraag of Dinie tevreden is met haar netwerk, antwoordt ze: “Beter een goede buur dan een verre vriend, of zoiets.”

De openheid en gezelligheid waardeer ik enorm in het gesprek met Dinie. Ik vind het knap hoe ze erover vertelt en ben dankbaar dat ik haar heb mogen ontmoeten. Bovenal ben ik dankbaar dat er een maatje is die ondanks haar eigen drukke agenda wekelijks even tijd maakt om een luisterend oor aan Dinie te bieden en waar mogelijk samen buiten de flat te gaan, zodat Dinie niet verdwaald.

Enthousiast geworden naar aanleiding van dit verhaal? Bied jij graag een luisterend oor of ga je graag met iemand op pad? Meerdere mensen wachten op een maatje! Meld je aan als maatje en kom in contact.

Interview afgenomen en geschreven door Fransisca Blaauw, 03 maart 2022

“Het voordeel is dat het lekker flexibel is. Je kan zelf aangeven wanneer je kan. Er wordt niet verwacht dat ik elke week wat doe. Soms doe ik twee klussen in één maand, soms doe ik twee maanden lang geen klus.”

Ondanks zijn drukke agenda heeft Arjan (22) een halfuurtje gevonden om met me in gesprek te gaan over zijn ervaringen als vrijwilliger. Arjan woont in Ede, studeert in Wageningen en zit daar ook bij een studentenvereniging. Wellicht heeft hij je tuin wel eens opgeknapt of heb je hem ontmoet tijdens een vrijwilligersavond. Hij kende Dien je Stad al via zijn vriendin, die maatje was van een oudere vrouw. Via huisgenoten kwam hij opnieuw in aanraking met Dien je Stad; zij deden wel eens boodschappen voor mensen in de buurt.

Flexibel en laagdrempelig
Op de bank zitten bij een oudere thuis is niet voor Arjan weggelegd, maar een klein klusje voor iemand doen leek hem wel wat! “Ik zit in een groepsapp waarin hulpvragen worden gedeeld. Het voordeel is dat het lekker flexibel is. Je kan zelf aangeven wanneer je kan. Er wordt niet verwacht dat ik elke week wat doe. Soms doe ik twee klussen in één maand, soms doe ik twee maanden lang geen klus.” Het leuke van praktische klussen vindt Arjan dat je direct resultaat ziet.

Onlangs heeft hij met vrienden pootjes van een bed korter gezaagd, waardoor meneer W. zijn evenwicht niet meer verliest wanneer hij zijn steunkousen op bed aantrekt. Het klussen geeft hem voldoening omdat hij gelijk verandering ziet en omdat de ander er ontzettend blij mee is. “Het is fijn dat vrijwilligerswerk bij jullie zo laagdrempelig is. Ik geef mijn voorkeur aan en jullie zorgen dat het naar mijn voorkeur kan.” vertelt Arjan. Als hij een gaatje over heeft in zijn agenda dan belt hij ons, waarop wij aan de slag gaan om een passende klus te vinden. Wil hij iets binnen doen? Dan gaan we op zoek naar een binnen klus.

Samen op pad
Een moment dat Arjan zal bijblijven is de pizza avond; op deze avond kwamen vrijwilligers van Dien je Stad samen pizza eten om vervolgens in groepjes uiteen te gaan om klussen te doen. Arjan heeft toen met anderen bij een verhuizing geholpen. “Het is super gezellig, en je bent ook nog wat voor iemand aan het doen!” vertelt hij enthousiast. Dat hij graag samen met anderen op pad gaat, blijkt ook uit een ochtend waarop hij een clubje mensen van zijn studentenvereniging optrommelde om samen klussen te doen. “Ik gaf toen mijn wensen aan, jullie zochten er klussen bij. Het werd echt snel geregeld voor ons.”

Levenshouding
Eigenlijk op alle gebieden gaat het goed met Arjan, hij vertelt dat hij weinig problemen gehad heeft en geluk heeft met waar hij is opgegroeid. “Ik ben daar hartstikke dankbaar voor, maar het is niet iets wat ik door mezelf heb bereikt of verdiend. Net zo goed als dat mensen die bijvoorbeeld in een rolstoel zitten dat niet hebben verdiend.”
Arjan vindt dat hij niet altijd recht heeft op dat wat van hem is, en dat hij daarom een stukje van zijn rijkdom mag delen. Klaarstaan voor een ander, dat vindt hij een mooie levenshouding. Vanuit deze levenshouding doet hij vrijwilligerswerk. “Daarnaast kan ik met vrijwilligerswerk losse gaten in mijn agenda invullen, dat kan met betaald werk niet.”

Het vrijwilligerswerk geeft hem voldoening. Hij vindt het fijn dat je echt zichtbaar resultaat hebt van je werk. Dat een pad naar een voordeur weer onkruidvrij is, dat is een kleine moeite. Arjan ziet het een soort als zijn doel om er voor anderen te zijn.

In de rubriek Theetijd met… kletsen we gezellig onder het genot van een kopje thee met mensen die op een manier betrokken zijn bij Netwerk Dien je Stad. Ik hoop een mooie reeks persoonlijke verhalen te verzamelen om zo mensen te inspireren, een beeld te geven van manieren waarop mensen van betekenis zijn voor elkaar, concrete voorbeelden hiervan en de meerwaarde van vrijwilligerswerk.  
– Fransisca Blaauw-

“ Wat ik het mooist vind aan het werk, is dat het echt heel wederkerig is. Dat je echt iets voor een ander betekent, en de ander ook voor jou.”

Lisanne Brouwer werkt zo’n zes jaar bij Dien je Stad. Wat zijn de hoogtepunten van deze zes jaren? Welke momenten zijn haar bijgebleven? En wat maakt haar werk tot een succes? Ik ben met Lisanne een kop thee gaan drinken om antwoord te krijgen op deze en meer vragen.    

Allereerst gaan we even kennismaken met Lisanne. Lisanne is getrouwd, heeft drie kinderen en recentelijk mocht zij 31 kaarsjes uitblazen. Met haar gezin woont zij in Ede, de plaats waar ze gestudeerd heeft en nu ook werkt.

Maar dat werk bij Dien je Stad, wat houdt dat nou precies in? Het is erg divers en dynamisch maar de kern van haar werk omschrijft ze als het bij elkaar brengen van mensen, dat mensen elkaar ontmoeten en iets voor elkaar betekenen. Hoe mooi is dat?

Wat Lisanne ook erg inspirerend en bijzonder vindt, is wanneer iemand zijn verhaal met haar deelt en zij achter de voordeur mag kijken. Achter de voordeur! Iemands veilige haven, de plek die uitstraalt wie iemand is. Hoe bijzonder is het als iemand je daar, als buitenstaander, laat komen?
Op de vraag welke ontmoeting Lisanne erg is bijgebleven, antwoordde ze dat er achter elke hulpvraag een bijzonder verhaal zit. Een van de situaties die haar is bijgebleven, is die van een man met depressie en angst/paniek klachten. Het huis lag vol met lege flessen en karton en hij ervoer hier veel last van. Ook was het erg vervuild. Drie meiden hebben een ochtend hard gewerkt en zijn met respect met de situatie om gegaan. Ondanks dat het echt heel vies was, hebben ze hun handen uit de mouwen gestoken om het schoon te maken. Meneer was zelf aanwezig en verbaasd door het harde werken. Achteraf hoorde Lisanne van de behandelaar dat meneer nu ook zelf meer doet in huis, omdat er meer overzicht was. En dat hij letterlijk rechterop in zijn stoel zit. Die ene ochtend met de inzet van die meiden heeft hem zóveel gebracht, dat er echt iets is verandert in zijn leven. Bijzonder om mee te mogen maken.

Het allermooiste van dit werk? Dat vindt Lisanne toch wel de wederkerigheid ervan. Dat je echt iets voor een ander betekent, maar de ander ook zeker voor jou. En dat een paar uurtjes van je tijd een groot verschil kan maken in iemands leven. Door de ervaring die jongeren bij Dien je Stad opdoen hoopt ze dat zij inzien hoe makkelijk je iets voor een ander kunt betekenen. En dat met dit inzicht je ogen opengaan voor alles wat er in je eigen buurt en leven speelt. Al is het even een kaartje door de bus doen, zwaaien naar de buurvrouw die je altijd binnen achter het raam ziet zitten, of iemand helpen met oversteken. Een klein gebaar, kan een groot verschil maken in iemands leven.      

Lijkt het jou leuk om mensen met een mooi gebaar te verrassen tijdens de donkere dagen voor Kerst? Heb je altijd al iets willen doen voor je medemens maar is het er nooit van gekomen? Dan is dit je kans! Door jouw steentje bij te dragen kunnen wij gezamenlijk veel mensen blij maken. Waar wacht je nog op? Meld je aan!

De Kerstoutreach Ede 2021 zal plaatsvinden op maandag 20 december 2021. Het is een evenement voor iedereen in de leeftijd van 16 tot en met 30 jaar. Onze missie is om in de donkere dagen vóór Kerst het licht van Gods liefde te laten schijnen in Ede.

Dit kan op verschillende manieren zoals koffie drinken met eenzame mensen, kaarsen uitdelen op het station en het schrijven van kaartjes. Op deze manier kan jij van betekenis zijn voor de mensen die jouw steun hard kunnen gebruiken.

Het deelnemen is kosteloos en het levert mooie ervaringen op, we zien uit naar je aanmelding!

Wij zijn weer terug van vakantie! We hebben een fijne tijd gehad en hebben nu weer zin om te beginnen! Ons team:

Vincent – coördinator evenementen
Dirjanne – coördinator praktisch
Vera – coördinator maatjes
Lisanne (momenteel met zwangerschapsverlof)
Fransisca – stagiaire 2021-2022
Marieke – teamleider

We zijn van maandag tot en met donderdag telefonisch bereikbaar tussen 10:00-12:00 uur en 14:00-16:00 uur. Natuurlijk kun je ons altijd mailen of via de website contact opnemen.

Het werkt op een of andere anier veel beter. Vergadering met ons team, live op locatie. Elkaar zien, spreken, gezelligheid en grapjes, afgewisseld met gedreven aan het werk zijn. We zijn super blij dat we elkaar weer kunnen ontmoeten.

Maar bovenal zijn we dankbaar dat we daarmee ook weer ontmoetingen met jongeren kunnen faciliteren. Jongeren kunnen weer met een groepje de tuin in, samen een verhuisklus oppakken of zonder al te veel moeite vorm geven aan klusjes binnenshuis.

En van deze klussen hebben we er momenteel genoeg. Dus weet jij iemand die het leuk vind om samen, of alleen weer wat klusjes op te pakken en mensen blij te maken? Jouw inzet is van grote betekenis. Laat het ons dan vooral weten!

Groepen

Heb jij een jongerenclub, voetbalgroep, kring van de kerk, meidengroep, sportclubje of wat dan ook? Geef je op om samen als groep van betekenis te zijn. In onze teamvergadering verdelen we de taken om jou en/of jouw groep in te kunnen zetten op een moment dat het je past!